Herman Wydhooge
° 1950
Herman Wydhooge (°1950)
Ik heb een klassieke (analoge) opleiding fotografie gevolgd aan de academie te Roeselare. Fotografie is voor mij een uit de hand gelopen hobby geworden.
Ik streef er naar om mooie beelden te maken . Dat gaat ruimer dan de traditionele invulling van fotografie. Het uitgangspunt is steeds een correct gemaakte foto.
De digitalisering heeft de fotografie een nieuwe en ruimere dimensie gegeven in onze beeldcultuur. Waarom zou je deze nieuwe mogelijkheden niet gebruiken in functie van de creativiteit en de esthetiek?
De context waarin de fotograaf nu werkt is enorm gewijzigd en niet gemakkelijker geworden. We worden niet alleen overspoeld door talloze - soms slechte - beelden, maar we worden ook dikwijls verwend door de hoge kwaliteit van veel beelden . Als fotograaf moet je noodgedwongen origineel en creatief zijn. Het beeld moet bij een eerste aanblik de aandacht van de toeschouwer opeisen, zoniet wordt het niet eens opgemerkt.
Bij mij krijgt de creativiteit gemakkelijk voorrang op academische normen. Vandaar dat ik er ook niet voor terugschrik om beelden te vervreemden waardoor het beeld een andere dimensie krijgt. De werkelijkheid zoals ze écht lijkt, vind ik dikwijls nogal vervelend. Daarom probeer ik dikwijls een eigen werkelijkheid, een eigen wereld te maken.
Ik verzorgde de foto’s voor het boek “Terug naar de wijngaard” van Gido Van Imschoot.
Ik maakte eveneens de foto’s voor het jubileumboek “Weg-wijzer, 7 woorden om je te inspireren bij dienstverlening” uitgegeven naar aanleiding
van 25 jaar Mariënstede (2010) .
Voor “Blue Assist” heb ik de foto’s gemaakt voor een sensibiiseringscampagne.
In 2012 maakte ik - samen met John Vandelanotte een installatie op WATUKU in Gits: “Ons Volk”. Een metafoor over solidariteit, volksopstand en “hoe gevaarlijk schoon een volk kan zijn”.